Persconferentie sociale verkiezingen NCK

Meneer de minister,

Dames en Heren,

Op basis van 4 persoonlijke ervaringen zal ik het hebben over gelijkheid en rechtvaardigheid tussen vakbonden, gendergelijkheid en het specifieke karakter en de essentiële bijdrage van de NCK aan ons sociaal overleg.

Maar eerst wil ik iedereen bedanken die heeft bijgedragen aan de resultaten van de NCK en breng ik eerbetoon aan de kandidaten en verkozenen die het mogelijk hebben gemaakt om de NCK in stand te houden.

Ter illustratie van mijn eerste punt verwijs ik naar een contact dat ik had met een arbeider die graag op een neutrale lijst had willen staan bij de sociale verkiezingen. Ik moest hem vertellen dat het systeem van sociale verkiezingen niet toestond dat andere categorieën dan kaderleden zich op een lijst zetten buiten de drie traditionele vakbonden om. Hij antwoorde me daarop: " Als ik het systeem goed begrijp, is het een beetje alsof ik moet kiezen tussen christelijk, moslim of joods te zijn, maar het recht om een atheïst te blijven heb ik niet".

Ik wil daarom wijzen op het gebrek aan eerlijkheid van het proces in structureel en conjunctureel op-zicht: een gesloten systeem met meer rechten voor drie vakbonden, sociale verkiezingen die beperkt zijn tot bepaalde bedrijven, publiciteit via het werkloosheidssysteem (en dus overheidsgeld), een sys-tematische aanval van bepaalde vakbonden in bedrijven, druk van bepaalde directies op de tegenstrij-digheid die volgens hen bestaat wanneer men zowel kaderlid als vertegenwoordigend is. Ondanks deze duidelijke ongelijkheid heeft de NCK zich verweerd. Als je een neutraal argument nodig hebt, kijk dan naar de ineenstorting van de jongerenstemmen (een categorie waarin de NCK zich niet mag vertegen-woordigen), wat een duidelijk symptoom is van een ernstig democratisch probleem.

Oorzaak van dit probleem? Laten we eens kijken naar de kant van de werknemersvertegenwoordigers in deze persconferentie, ik denk dat het veilig is om te zeggen dat ik de enige ben die als werknemer en kandidaat aan deze verkiezingen heeft deelgenomen (maak je geen zorgen, ik ben verkozen). Zouden de oprichters van de eerste vakbonden zich hebben kunnen voorstellen dat de werknemers zouden worden vertegenwoordigd door mensen die in feite bedrijfsleiders zijn? Bij de NCK hebben we ervoor gekozen om trouw te blijven aan de geest van vertegenwoordiging. We hebben geen permanenten die een vakbondsloopbaan hebben, we blijven politiek neutraal en we gebruiken niet de taal van bedrijfslei-ders.

Ik wil deze gelegenheid aangrijpen om eerbetoon te brengen aan het team van vrijwilligers dat, naast hun normale werk, heeft deelgenomen en heeft bijgedragen aan het goede verloop van deze lange so-ciale verkiezingen.

Wat betreft de gelijkheid tussen mannen en vrouwen, een dame die zich dit jaar kandidaat heeft gesteld en die nooit ergens was aangesloten, rechtvaardigde haar kandidatuur voor mij met de volgende woor-den: "Tot voor kort geloofde ik niet in het systeem van sociale vertegenwoordiging, maar ik heb vast-gesteld dat gelijke kansen voor een vrouwelijk kaderlid als alleenstaande met kinderen een mythe was" De overtuigingen van deze dame hadden mij getekend. Voor de goede orde, ze liep tegen 3 lijsten van mannen aan (het bedrijf heeft 20% vrouwelijke kaderleden) en was de enige verkozene. De evolutie

van de diversiteit is opvallend. Om direct te zijn, er is geen merkwaardige verandering bij de twee grootste vakbonden. Ik hoor de persoon die naast mij zat nog, tijdens de loting op 13 december 2019, vol overtuiging goed nieuws voor haar vakbond over dit onderwerp delen. Ik herlas dit weekend in het artikel in de krant "Le soir" van diezelfde dag waarin ze geciteerd wordt "hoe representatiever we zijn voor de werkteams, hoe beter we de eisen in het veld kunnen stellen". De resultaten zijn duidelijk. Rekening houdend met een andere ongelijkheid waarvoor de NCK niet verantwoordelijk is (wetende dat er minder vrouwelijke dan mannelijke kaderleden zijn), stel ik vast dat de NCK in één enkele verkie-zing meer dan 50% van de onevenwichtigheid van de M/V-vertegenwoordiging in haar gelederen heeft uitgewist. En dit zonder bevelen of wettelijke beperkingen op te volgen, maar gewoon door elke persoon te respecteren voor wat hij of zij kan bijbrengen.

Dit brengt me bij mijn laatste punt over het nut van de NCK: haar neutraliteit, competentie en onvoor-waardelijke steun voor de kaderleden en werknemers van bedrijven buiten elk gepolitiseerd appa-raat. In oktober van dit jaar organiseerde de NCK een demonstratie van de kaderleden van de kerncentrales in Tihange en Doel voor hun tewerkstelling, voor het klimaat en voor de Belgische economie (een evenement dat wereldwijd de aandacht trok).

Het was heel opmerkelijk om te zien hoeveel niet-kaderleden zich bij ons aansloten. Pas nadat de rege-ring was gevormd en de sociale verkiezingscampagne voorbij was (ik durf te zeggen: te laat), organiseer-den de traditionele vakbonden, in de rug geduwd door hun basis, ook een demonstratie in Doel. U in-terpreteert dit zoals u wilt, maar het is mij duidelijk dat de politisering van de vakbondsstructuren, waar-over zelfs de voorzitters van sommige politieke partijen hebben geklaagd, in het spel is. Dit laatste voor-beeld toont aan dat de kaderleden van de NCK hun bedrijf, de werkgelegenheid van alle werknemers en de economie van hun land willen verdedigen.

De NCK is nuttig omdat het woord van bekwame en deskundige kaderleden naar voren komt zonder externe politieke tussenkomst. De NCK is dan ook een onmisbare schakel in het sociaal overleg van ons land.

Meneer de minister, dames en heren, dank u voor uw aandacht en ik blijf tot uw beschikking.